இரவு நீண்ட நேரமாகிவிட்டது.இப்பொழுதெல்லாம் காதல் படங்களைதான் பார்க்கபிடிக்கிறது,காதல் பாடல்களைதான் கேட்க பிடிக்கிறது மனம் காதலால் நிரம்பி வழியும் போது அப்படிதான் நினைக்க தோன்றும் போலிருக்கிறது.டேபிளின் மேலிருக்கும் லேப்டாப்பில் ”நீதானே என் பொன்வசந்தம்” ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது.அதில் சமந்தாவின் கியூட்டான பெர்ப்பாமன்ஸை பார்த்து வியந்து கொண்டிருக்கிறேன்.அழகுக்கு அழகு சேர்ப்பதுபோல சமந்தாவின் பின்னணி குரல் பிண்ணி எடுக்கிறது ஒரு கரகரப்பு கலந்த காமம் தெளிக்கும் குரல் அசத்தல்.மொத்தத்தில் அன்றைய இரவு நான் காலியாகிப் போனேன்.
கவிதையாக மாறிக் கொண்டிருக்கிறது மனது
நாளுக்கு நாள் பெருகிக் கொண்டுதான் இருக்கிறது குறைந்தபாடில்லை . வயதைப் போல சுமைகளும் .. ஆனாலும் நம்பிக்கையிருக்கிறது . கவலை மறக்க கண்ணீர் துடைக்க .. அவ்வபோது இந்த மாதிரியான கவிதைகளும் சில நட்பு வட்டங்களும் .. வாழ்க்கையை அழகாக்க ... ” மனம் காற்றாய் மாறி சுதந்திரத்தை அனுபவிக்கிறது ” இந்தக் கவிதையை படிக்கையில் ... " பேசும் பார் என் கிளி " - என்றான் கூண்டைக் காட்டி . வாலில்லை . வீசிப் பறக்கச் சிறகில்லை . வானம் கைப் பட வழியில்லை . " பேசும் ! இப்போது பேசும் என மீண்டும் மீண்டும் அவன் சொல்ல ... " பறவையென்றால் " பறப்பதெனும் பாடம் முதலில் படியென்றேன் . - கல்யாண்ஜி .
Comments